23/5/09

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΩΝ…
1. Το 1915, όταν η Ευρώπη βρισκόταν αντιμέτωπη με τα σύννεφα του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, η Γερμανίδα σοσιαλίστρια Ρόζα Λούξεμπουργκ, έθετε για πρώτη φορά το δίλλημα «Σοσιαλισμός η βαρβαρότητα». Το 1949 ο Έλληνας φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης, ίδρυσε στο Παρίσι το περιοδικό με τίτλο «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Την έκφραση αυτή επαναλαμβάνει στις ομιλίες του, από το 2007, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής διεθνούς, Γ. Παπανδρέου, θέλοντας να περιγράψει ότι οι σοσιαλιστικές αξίες και αρχές είναι η καλύτερη απάντηση απέναντι στα αποτελέσματα των νεοσυντηρητικών πολιτικών παγκοσμίως, η καλύτερη απάντηση στην απληστία του κέρδους και στη βάρβαρη κοινωνική ανισότητα που σπρώχνει δισεκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο στο περιθώριο και την απόγνωση:
- «Ναι, θέλουμε τον Σοσιαλισμό, απέναντι στην βαρβαρότητα. Την βαρβαρότητα, που απειλεί την ανθρωπότητα, την κοινωνία μας, την ποιότητα ζωής, την ποιότητα διατροφής, την ποιότητα του πολιτισμού μας, τις κλιματικές συνθήκες, τις οικονομικές συνθήκες, για την ανάπτυξη, τους όρους ευημερίας μας, τις προϋποθέσεις της αειφορίας». (Γ. Παπανδρέου, ομιλία στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, 2/11/2007).
Όπως και πρόσφατα στην ομιλία του στην Πάτρα (Γ. Παπανδρέου, 17/5/2009):
- «Το δίλημμα είναι καθαρό: Συντηρητικοί και Νέα Δημοκρατία ή Σοσιαλιστές και ΠΑΣΟΚ; Σοσιαλισμός και Δημοκρατία ή βαρβαρότητα; Διότι σήμερα, δυστυχώς, κυριαρχούν οι νεοφιλελεύθερες, νεοσυντηρητικές πολιτικές που γέννησαν την κρίση. Διότι πίσω από το ιδεολόγημα ότι η αγορά θα τα λύσει όλα, τελικά, στον πυρήνα της κρίσης ήταν η ανισότητα, η αδικία, η ανισότητα του πλούτου και η συγκέντρωση της πολιτικής εξουσίας, που προωθούσε η νεοσυντήρηση. Και στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη, αυτές οι πολιτικές δημιούργησαν την κρίση. Πολιτικές, που δεν είχαν μέτρο τον άνθρωπο και το δημόσιο συμφέρον, αλλά την απληστία και την ασύδοτη κερδοσκοπία, τη συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των λίγων».
3. Και ξαφνικά, μέσα στον πανικό της, η ηγεσία της Ν.Δ. ανακάλυψε το 2009, ότι η έκφραση αυτή που διατυπώθηκε το 1915 και από τότε έχει επαναληφθεί πολλές φορές, από χιλιάδες στόματα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου, αποτελεί ύβρη προς τους ψηφοφόρους της Ν.Δ.!
4. Αυτό που δεν θέλει να καταλάβει η ηγεσία της Ν.Δ. είναι ότι οι πολιτικές τους εκπροσωπούν στην Ελλάδα, με τον καλύτερο δυνατό δυστυχώς τρόπο, εκείνες τις λογικές και τις πρακτικές που οδήγησαν το παγκόσμιο σύστημα σε κρίση. Και εμείς οι σοσιαλιστές και δημοκράτες δεν έχουμε καμία σχέση με την κοινωνική αναλγησία, την ανομία, την αλαζονεία και την απανθρωπιά των πολιτικών τους. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη, ούτε στον κόσμο.