Ο διπλός πολιτικός μας στόχος στις ευρωεκλογέςΣτις 7 Ιουνίου υπάρχει ένας διπλός στόχος για μας.
- Πρώτον, να αποδοκιμάσει ο ελληνικός λαός την κυβέρνηση και να δείξει ότι θέλει, στις επόμενες εθνικές εκλογές, να αλλάξει πορεία.
- Δεύτερον, να πει ο ελληνικός λαός με τη ψήφο του ότι αυτή η Ευρώπη δεν μας κάνει, θέλουμε μια διαφορετική, πιο κοινωνική Ευρώπη, μια Ευρώπη που βάζει τον πολίτη στο επίκεντρο, μια Ευρώπη που θα σταματήσει να πληρώνει τις επιλογές που έχουν κάνει οι νεοσυντηρητικές κυβερνήσεις τόσα χρόνια, με τις αρρύθμιστες αγορές που μας οδήγησαν εδώ όπου είμαστε.
Εκλογές - δημοψήφισμα
Οι εκλογές αυτές αποτελούν και ένα δημοψήφισμα. Μετά από δύο χρόνια από τις τελευταίες εθνικές εκλογές, οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν στην κάλπη τη στάση τους απέναντι στο πώς πάνε τα πράγματα στη χώρα μας. Να πουν εάν τα πράγματα πάνε καλά και θέλουν να συνεχίσουν στην ίδια κατεύθυνση, ή αν θέλουν αλλαγή πορείας. Αυτό θα το εκφράσει μέσα από την κάλπη ο πολίτης. Ό,τι και να του πούμε εμείς. Οι εκλογές είναι δημοψήφισμα για τις πολιτικές της κυβέρνησης.
Ο εκλογικός μας στόχος
Στόχος μας είναι η νίκη. Έχουμε να κερδίσουμε Ευρωεκλογές από το 1994. Το 2004 χάσαμε με 9 ποσοστιαίες μονάδες και χάσαμε τις εθνικές εκλογές του 2007 με 4. Μία νίκη λοιπόν θα αποτελέσει από μόνη της μείζονα πολιτική ανατροπή στη χώρα μας. Όσο πιο πειστική είναι η νίκη, τόσο καλύτερα.
Η απάντηση στην προπαγάνδα της Ν.Δ. για το 3%
Λένε τα κυβερνητικά στελέχη: Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να χάσει τώρα, με 2,8% με 2,5%, αλλά όπως ο Σημίτης το 1999, που έχασε με 3% στις Ευρωεκλογές, θα κερδίσει τον επόμενο χρόνο στις εθνικές.
- Αυτού του είδους οι συγκρίσεις είναι εντελώς εξωπραγματικές. Το 2000, είχαμε μία χώρα η οποία έμπαινε στην ΟΝΕ, προετοίμαζε Ολυμπιακούς Αγώνες, ολοκλήρωνε μεγάλα έργα, μία χώρα που έβγαινε από το διπλωματικό θρίαμβο του Ελσίνκι, ήταν μια χώρα σε κίνηση, μια χώρα όπου αισθανόταν ο πολίτης ότι κάτι αλλάζει, κάτι γίνεται, κάτι προχωράει, με όποια λάθη κι αν γίνονταν.
- Τώρα υπάρχει μια οπισθοχώρηση, τη νιώθουμε όλοι μας. Άρα λοιπόν για τι πράγμα ακριβώς να επιβραβευθεί ο κ. Καραμανλής, είτε τώρα, στις ευρωεκλογές, είτε μετά, στις εθνικές εκλογές;
Η στρατηγική του καταρρέοντος πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του
Η στρατηγική του κ. Καραμανλή και της Ν.Δ. είναι μία στρατηγική διαχείρισης της ήττας. Θεωρούν ότι οξύνοντας το πολιτικό κλίμα, θα συσπειρώσουν το σκληρό πυρήνα των οπαδών τους. Εμείς, δεν θα τους ακολουθήσουμε. Εμείς θα μιλήσουμε για όλους τους Έλληνες, για τον πολίτη, για τα προβλήματά του, με ρεαλιστικές προτάσεις. Θα μιλήσουμε για την Ευρώπη που θέλουμε και δεν θα ακολουθήσουμε τον κ. Καραμανλή σε αυτή την όξυνση και στις προσωπικές επιθέσεις.
Η σύγκριση
Θα μας καλεί υποκριτικά η καμπάνια της Ν.Δ. να τολμήσουμε τη σύγκριση. Φαίνεται ότι απέκτησαν και αυτοκτονικό σύνδρομο. Εμείς την τολμάμε τη σύγκριση. Στεκόμαστε μπροστά στους Έλληνες πολίτες και τους ζητούμε να κάνουν ακριβώς αυτό, να συγκρίνουν την Ελλάδα του 2009, με την Ελλάδα της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Να συγκρίνουν την πρώτη και δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με τα όποια λάθη και τις υστερήσεις, με τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας. Και να πουν καθαρά στον κ. Καραμανλή, πότε τα πράγματα πήγαιναν σε πιο σωστή κατεύθυνση.
Η απάντηση στην επιχειρηματολογία «όλοι τα ίδια κάνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση»
Από χθες παρατηρούμε υποψήφιους ευρωβουλευτές της Ν.Δ. να υποστηρίζουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι τα ίδια πράγματα κάνουν όλοι οι ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων, απλά υπερασπίζονται τις εθνικές θέσεις. Σωστό, αλλά:
- Πρώτον, καλό θα ήταν να έλεγαν τα ίδια και οι ευρωβουλευτές της Ν.Δ. μέχρι το 2004, όταν πρωτοστατούσαν στο διασυρμό της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση με υστερόβουλες ερωτήσεις.
- Δεύτερον, πέρα από τα εθνικά ζητήματα, με τη Ν.Δ. και την ευρωπαϊκή συντήρηση μας χωρίζει ιδεολογικό χάσμα. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και χθες. Ξεκάθαρη θέση του ΠΑΣΟΚ είναι ότι χρειάζεται αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε., ώστε να εξαιρούνται από τη μέτρηση του επιτρεπόμενου ελλείμματος σε κάθε χώρα οι δημόσιες παραγωγικές κοινωνικές επενδύσεις. Έτσι θα απελευθερωθούν κονδύλια για την παιδεία, την υγεία, την πράσινη ανάπτυξη.
- Ποια ήταν η απάντηση της Ν.Δ.; Ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν αναθεωρείται, πράγμα εντελώς λάθος γιατί το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση. Κι αυτή τη βούληση για πολιτικές που βάζουν πρώτα τον πολίτη δεν την έχουν οι συντηρητικοί που κυριάρχησαν στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, και φυσικά δεν την έχει η καταρρέουσα σημερινή κυβέρνηση.
